پایگاه اطلاع رسانی سازمان منطقه آزاد کیش

به گفته مقامات هندی، این کشور بارها به پاکستان و چین در خصوص این طرح در منطقه مورد مناقشه هند و پاکستان اعتراض کرده است.

قرار است چین و پاکستان طرح چند میلیارد دلاری را برای اتصال بندر گوادر پاکستان به استان سین کیان چین به اجرا بگذارند.

در این طرح، بندر گوادر پاکستان و استان سین کیان چین از طریق بزرگراه چهار باندی که از کشمیر پاکستان عبور می کند به هم متصل می شوند.

دو کشور همچنین درخطوط انتقال راه آهن و احداث یک خط لوله گاز نیز مذاکراتی انجام داده اند.

استانهای غربی چین که از نظر اقتصادی عقب مانده است از این کریدور اقتصادی سود خواهند برد.

مقامات هندی می گویند: با گسترش روابط اقتصادی بین چین و پاکستان مشکلی ندارند بویژه که اگر این همکاری موجب فرونشانی شورش و ناآرامی در این منطقه باشد.

هند علت اعتراض خود را اجرای این طرح در منطقه مورد مناقشه در کشمیر ذکر کرده است.

هندی ها از زمان اعلام اجرای این طرح ازسوی پکن و اسلام آباد بارها به اجرای آن در منطقه مورد مناقشه اعتراض کرده اند ولی این دو کشور توجهی به این خواسته دهلی نو نکرده اند.

هند و پاکستان بعد از جدا شدن از یکدیگر درسال 1947 تاکنون سه بار برسر کشمیر با یکدیگر جنگ کرده اند و هم اکنون کشمیر به دو منطقه تحت کنترل هند و پاکستان تقسیم شده است.

هفته گذشته براثر حمله مهاجمان مسلح به کشمیر تحت کنترل هند 21 نفر کشته شدند.

هند بلافاصله بعد ازاین حمله پاکستان را متهم به حمایت از مهاجمان کرد و فرمانده نیروی زمینی این کشور اعلام کرد که سلاحهای ساخت پاکستان از مهاجمان بدست آمده است.

روزنامه دکن هرالد هند در سرمقاله امروز خود در این خصوص نوشت: پاکستان پنج هزار و 180 کیلومتر مربع از خاک کشمیر را برای انجام چنین طرحی در اختیار چین قرار داده است.

در ادامه این مطلب آمده است: چین ظاهراً علاوه بر بزرگراه قره قرم در طرحهای مختلف توسعه در گیلگیت و بلتستان پاکستان سرمایه گذاری کرده است.

در ادامه سرمقاله این روزنامه آمده است: چین با این اقدام معیارهای دوگانه خود را بار دیگر آشکار کرده است.

این روزنامه خاطرنشان کرد: چین بارها نسبت به مشارکت با کشورهای ساحلی دریای جنوب چین واکنش تندی نشان داده است و اعلام کرده است که عملیات در این مناطق مورد مناقشه، باید متوقف شود.

به نوشته این روزنامه، چین بارها درخصوص همکاری ژاپن با هند برای اصلاح تشکیلات زیربنایی در ایالت اروناچال پرادش درمرز هند وچین اعتراض کرده است .

این کشور این عملیات را تحریک آمیز توصیف کرده بود.

این کریدور اقتصادی تجارت بین چین و پاکستان با آسیای میانه را گسترش می دهد.

هند از سالها پیش برای دستیابی به آسیای میانه و افغانستان ، همزمان با سرمایه گذاری عظیم چین، رقیب سنتی این کشور در بندر گوادر پاکستان، درصدد سرمایه گذاری در بندر چابهار بوده است.

بندر چابهار در جنوب شرقی ایران و در دهانه دریای عمان یکی از بنادر استراتژیک است که امکان دسترسی هند به آسیای میانه را فراهم می کند.

بسیاری از کارشناسان بندر چابهار را برگ برنده این کشور برای مقابله با دو کشور هند و پاکستان ارزیابی می کنند.

هیات دولت هند ماه گذشته سرمایه گذاری یکصد میلیون دلاری را در بندر چابهار به تصویب رساند.

وزیرراه وشهرسازی کشورمان چندی پیش درسفر به دهلی نو درگفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: بزودی موافقتنامه برای سرمایه گذاری در این بندر امضا می شود.

مشاور بین الملل رییس مجلس شورای اسلامی نیز از برنامه گسترده هندوستان برای سرمایه گذاری شرکتهای این کشور در بندر چابهار ایران خبر داد.

حسین شیخ الاسلام درگفت وگو با خبرنگارایرنا دردهلی نو افزود:تجهیز اسکله های کانتینری و چند منظوره با سرمایه گذاری حدود 100 میلیون دلار و ایجاد شرکتهای متشرک با طرفهای ایرانی ازجمله اقدامات فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران هندی در بندر چابهار خواهد بود.

شیخ الاسلام با اشاره به مزایای اجرای این طرحها برای دو کشور گفت که حضور هند در بندر چابهار از طریق مرزهای شرقی ایران میسر می شود و دسترسی دریایی، زمینی به افغانستان و آسیای میانه را در اختیار این کشور قرار می دهد، بویژه اینکه کشورهای منطقه معتقدند ایجاد ثبات و امنیت در افغانستان از طریق توسعه اقتصادی این کشور محقق خواهد شد و این طرحها می تواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی افغانستان داشته باشد.

وی افزود: بندر چابهار که در استان سیستان و بلوچستان و مناطق ساحل جنوب شرقی ایران واقع شده برای هند اهمیت استراتژیک دارد زیرا این بندر خارج از محدوده خلیج فارس بوده و از سواحل غربی هند به آسانی قابل دسترسی است.

مشاور امور بین الملل رییس مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: با استفاده از شبکه جاده ای موجود در ایران از طریق بندر چابهار امکان ارتباط با زرنج در افغانستان که در فاصله 880 کیلومتری بندر چابهار قرار دارد، فراهم می شود.

همچنین با استفاده از جاده زرنج – دلارام که در سال 2009 توسط هند احداث شده، می توان به بزرگراه کمربندی افغانستان و از طریق آن به چهارشهر بزرگ هرات، قندهار، کابل و مزارشریف دسترسی داشت.

وی با تاکید بر ضرورت تسریع در توسعه بندر چابهار و ایجاد تسهیلات در این منطقه، افزود: چابهار به دلیل قرار گرفتن در کریدور حمل و نقلی شمال به جنوب و همچنین شرق به غرب، به عنوان محور توسعه شرق کشور یاد می شود و در حال حاضر جنوب شرق کشور به رشد و توسعه سریع نیازمند است.

شیخ الاسلام گفت :موقعیت قرار گرفتن چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی ایران که بدور از منطقه حساس و راهبردی تنگه هرمز و خلیج فارس قرار گرفته، اهمیت ویژه ای به آن داده است.

وی وجود منطقه آزاد تجاری و صنعتی چابهار با زمینه سرمایه گذاریهای خارجی و داخلی را از دیگر مزایای این بندر برشمرد و افزود: در حال حاضر سرمایه گذاران زیادی از افغانستان و حتی چین در این منطقه حضور و فعالیت اقتصادی دارند و تمایل هندوستان به سرمایه گذاری در این منطقه نیز بسیار زیاد است.

مشاور بین الملل رییس مجلس شورای اسلامی در ادامه با اشاره با اشتراکات فراوان فرهنگی و تاریخی ایران و هند و روابط نزدیک دو کشور، گفت: ما روابط عمیق و نزدیکی با کشورهای همسایه و بازیگران مهم منطقه ای بویژه هندوستان داریم و هند نیز با توجه به ظرفیتهای اثرگذاری که در تحولات و ایجاد ثبات و امنیت منطقه دارد، برای ما بسیار مهم است.

هند، ایران و افغانستان به منظور گسترش روابط تجاری با منطقه آسیای میانه از چند وقت پیش در خصوص بندر چابهار به عنوان مرکز تجارت و انتقال محموله گفت وگو کرده اند.

هند سالهاست که درصدد سرمایه گذاری درچابهار برای دستیابی به افغانستان و بازارهای آسیای میانه است ولی تاکنون اقدام موثری انجام نداد.

بسیاری از کارشناسان سرمایه گذاری چین در بندرگوادر پاکستان را که در نزدیکی چابهار قرار دارد، از دلایل علاقه مندی هند برای حضور و سرمایه گذاری در چابهار برای حضور درافغانستان می دانند.

روزنامه دکن هرالد هند می نویسد: هند درخصوص بندر چابهار بسیار کند عمل کرده و نباید مخالفت با طرح چین و پاکستان تنها پاسخ این کشور باشد.

به نوشته این روزنامه طرح بندر گوادر پاکستان به گفته چینی ها در دو سال آینده تکمیل خواهد شد .

آیا این بار هند می تواند از برگ برنده خود که حضور و سرمایه گذاری در بندر چابهار است بخوبی استفاده کند یا اینکه مانند 12 سال گذشته تنها شاهد گسترش دامنه نفوذ چینی ها به عنوان مهمترین رقیب منطقه خود خواهد بود؟