به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان منطقه آزاد کیش به نقل از وال استریت ژورنال ، جزیره و مرجانی که در خلیج فارس سر از آبها بیرون آورده می خواهد بومی ها و خارجی ها بتوانند بدون دادن مالیات یا کاغذبازی های اداری دست به دادوستد بزنند.

شکاف عمیق میان ایران و عربستان و دیگر کشورهای عربی که اخیرا موجب قطع و یا تنزل روابط با رقیب خود در منطقه شده نیز می تواند تهدیدی برای ناکام گذاشتن تلاش ها در جهت پایان دادن به انزوای اقتصادی ایران باشد.

با این همه، مقامات کیش که از برداشته شدن تحریم ها که شنبه گذشته آغاز شد دلگرم شده اند، جزیره را راهی برای پاک کردن تصویر بدی می دانند که غربی ها از ایران ترسیم کرده اند. کیش که خبری از مالیات و روادید درآن نیست، همانند هنگ کنگ در زمانی که چین درهای خود را به روی جهان باز کرد اکنون سکوی پرتابی برای اقتصاد ایران به شمار می رود.

حمیدرضا شیرزاد، مدیر سرمایه گذاری سازمان منطقه آزاد کیش می گوید: " اینجا آزمایشگاهی برای سراسر کشور است."

کیش تا دهه 70 تکه زمینی ماسه ای بود. فرودگاه کوچک آن برای پذیرایی از هواپیمای مافوق صوت کنکورد طراحی شده بود تا برای جشنها و شوهای لباس هفته ای یک بار از پاریس به اینجا پرواز کنند.

بقایای آن روزهای اولیه هنوز در سیاست های مهاجرتی جزیره دیده می شود. برخلاف دیگر شهرهای ایران، برای رفتن به کیش نیازی به روادید نیست و این به گفته آقای شیرزاد نشانه دیگری است از آن که این جزیره دروازه ای است برای رسیدن به دیگر شهرهای ایران. او انتظار دارد این جزیره که نزدیک به 90 کیلومترمربع مساحت و حدود 20هزار نفر جمعیت دارد در سه سال آینده بازدیدکنندگانش دو برابر شده و به چهار میلیون نفر برسد. او می گوید: "هر تجارتی با گفتگو آغاز می شود و با گفتگو پایان می یابد. پس اگر اجازه رفت و آمد آزادانه نداشته باشید، به نتیجه رساندن گفتگوها بسیار سخت خواهد بود."

ژان گودارد، رئیس «ای دی آی سرویس» از شرکتهای مشاوره ای لجستیک در امارات پس از بازدید از کیش گفت که اینجا برای رشد در بخش لجستیک و باربری دریایی ظرفیت فراوانی دارد.

وی می گوید: "حال و هوای کیش با سرزمین اصلی متفاوت است که در آن بوروکراسی بیشتر وجود دارد "کاری که اینجا کرده اند برای سرتاسر خاورمیانه سودمند است."

مناطق آزادی مانند کیش ابزار مهمی برای راهبرد دولت ایران در اقتصاد 400 میلیارد دلاری دررقابت با امارات متحده عربی - کشور حاشیه خلیج فارس که در آن دبی برتجارت غالب است - و عربستان سعودی، بزرگترین اقتصاد در خاورمیانه به شمار می روند.

کیش می تواند از الگوی شنژن در چین پیروی کند که زمانی یک روستای ماهیگیری بود و اکنون به عنوان یک منطقه ویژه اقتصادی سرمایه خارجی فراوانی را به خود جلب کرده است. همه مناطق آزاد تجاری به این میزان رونق نگرفته اند. منطقه ویژه اقتصادی ریسن در کره شمالی نتوانست از عدم تمایل این کشور منزوی برای برقراری تعاملات سیاسی با جهان اجتناب کند.

مقامات کیش می گویند این جزیره، آن دامنه اقتصادی یا فراوانی نیروی کار را ندارد تا همانند شنژن پشتیبان طیفی از کارها و پیشه ها باشد. از این رو، آنها بر چند مورد انگشت شمار از صنایع پیشرفته تمرکز کرده اند؛ از جمله ، ساخت ابزارهای پزشکی، بیمه و گردشگری.

کیش همانند دیگر مناطق آزاد تجاری پلی است میان دو جهان؛ یک پا در سده بیست و یکم، و دیگری در گذشته ایران.

مراکز جدید، هتل ها و جاذبه های توریستی از جمله دلفیناریوم و رستورانی که در غاری مصنوعی ساخته شده در بخش شرقی جزیره ظاهر میشوند. کارگران ساختمانی اخیرا مشغول ساخت آخرین بخش های یک پارک آبی بودند که بیابان های سواحل جنوبی جزیره آن را احاطه کرده اند.

مزدک رفعتی ، یک مشاور که با شرکت های آلمانی که به بازار ایران چشم دوخته اند کار می کند گفت: همچنین جزیره کیش با دیگر مناطق آزاد تجاری ایران در رقابت است، که برخی از آنها به فرودگاه ها و بنادر بزرگتر نزدیک تر هستند و در فاصله کوتاه تری از تهران قرار دارند، آقای رفعتی گفت کیش برای رقابت در بخش های بزرگتر مانند حمل و نقل و تدارکات دوران دشواری دارد ، اما می تواند به عنوان قطب بیمه و مرکز مالی فعالیت کند و به دلیل مقررات خاص خود به عنوان الگو برای سایر مناطق آزاد عمل کند.

وی گفت " کیش همواره گل سرسبد مناطق آزاد بوده است."